Post by mich on Sept 15, 2013 17:01:27 GMT 1
Door omstandigheden werd onze thuismatch een verplaatsing. Het was voor ons een eerste kennismaking met de voetbalvrienden uit Zarren. Bedankt voor de hartelijke ontvangst.
De wedstrijd dan; vermits Robin geblesseerd en Gillian ziek was, had Stef Axel en Joshua van de U15 opgeroepen.
De wedstrijd begon evenwichtig onder een lichte motregen. Beetje bij beetje nam KSKS de bovenhand en de druk resulteerde in kleine kansen.
Bij een misverstand bij Zarren moest de bal van de lijn gehaald worden maar even later moest Timo voor ons hetzelfde doen.
Een trap van Andres uit de 2° lijn strandde op de keeper en een goede voorzet van Mike werd door Ayrton, heel alleen voor doel, naast gewerkt. Ayrton passte even later op Mike maar die besloot over.
Een aanval via Alessandro bereikte Ayrton die Yelle kon aanspelen maar opnieuw kon de doelman pakken.
Een voetbalwet zegt dat, als je zelf niet kan scoren uit verschillende mogelijkheden, je dan meestal het deksel op de neus krijgt.
Zarren kon dus even later rustig langs onze standbeelden wandelen en hun eerste kans verzilveren. 1-0 volledig tegen het spelbeeld in.
Een vlam van Yelle werd door de keeper in hoekschop geduwd en ook de daarop volgende kans werd door Mike gemist.
Zarren stak dan nog maar eens het veld over en kon rustig door het centrum wandelen om hun tweede kans in een doelpunt om te zetten. 2-0
Yentl mikte even later opnieuw op de keeper (ofwel was die jongen ongeveer zeven meter breed, ofwel moeten we toch meer naar de hoeken mikken). Andres deed even later hetzelfde maar de rebound, die wel naar de hoek gemikt was, werd door een speler van de lijn gewerkt. Er zat wel altijd een lichaamsdeel uit Zarren tussen onze doelpogingen.
We gingen dus rusten met een 2-0 achterstand hoewel we zeker 4 tot 5 zeer grote kansen hadden gehad.
Ook in de tweede helft waren we zeer attent voor de tegenstander. Een verre uittrap van de thuisdoelman werd door iedereen gemist en cadeau nummer 3 was een feit. 3-0
Even later kon Yelle vanuit een scherpe hoek tegenscoren. 3-1
Waren we nu vertrokken?
Jammer genoeg niet want we hadden nog wat geschenken in de aanbieding. Je vraagt je af hoe je iedere bal kunt missen bij een aanval van Zarren maar toch leek dat aardig te lukken. 4-1
We probeerden nog wat terug te doen maar Kevin kwam net te laat en Mike schoot naast.
Een pegel van Andres werd in hoekschop gewerkt die door Timo op de keeper werd gekopt.
Zarren kwam nog eens over en...inderdaad 5-1.
Sommige "dragende" spelers sjokten ondertussen rustig over het veld met het enthousiasme van een kalkoen die weet dat Kerstmis nadert. Als je niet wil voetballen jongens, blijf dan gewoon lekker onder de wol liggen en blaas in de kleedkamer dan vooral niet zo hoog van de toren.
Terug naar de wedstrijd. Yentl kwam alleen voor doel maar besloot slap op de keeper.
Axel speelde Yelle aan die, nu toch even alert, Yentl bediende en eindelijk konden we nog eens scoren. 5-2
Kevin stak de bal nog eens goed naar Mike maar die duwde de bal te ver en de kans was weg.
5-2 was dus de einduitslag in een wedstrijd die wij perfect hadden kunnen winnen. Sommige jongens gaan zich toch moeten in vraag stellen en eens rustig nadenken of ze nog zin hebben om te voetballen. Bij sommigen zijn de armspieren op het einde van de wedstrijd vermoeider dan de beenspieren. Het helpt echter niet om je armen in de lucht te steken. Wat je wel zou kunnen doen, als je toch die armen wil gebruiken, is je mouwen oprollen en een meter extra lopen. Jammer genoeg is bij sommigen echter de veelkleurigheid van hun schoenen omgekeerd evenredig aan de inzet.
Hopelijk begint de omwenteling maandag en wordt er onder Bart ernstig en gedreven getraind.
Nog even dit : donderdag aanstaande wordt Dempsey geopereerd in het Serruysziekenhuis. We wensen hem met de volledige U17 een spoedig herstel toe.
Tof dat je ook altijd komt supporteren Dempsey!
Aanwezig : Gianni, Robin(niet gespeeld), Timo, Alessandro, Kevin, Mike, Yentl, Ayrton, Yelle, Andres, Geza en Axel en Joshua van U15.
De wedstrijd dan; vermits Robin geblesseerd en Gillian ziek was, had Stef Axel en Joshua van de U15 opgeroepen.
De wedstrijd begon evenwichtig onder een lichte motregen. Beetje bij beetje nam KSKS de bovenhand en de druk resulteerde in kleine kansen.
Bij een misverstand bij Zarren moest de bal van de lijn gehaald worden maar even later moest Timo voor ons hetzelfde doen.
Een trap van Andres uit de 2° lijn strandde op de keeper en een goede voorzet van Mike werd door Ayrton, heel alleen voor doel, naast gewerkt. Ayrton passte even later op Mike maar die besloot over.
Een aanval via Alessandro bereikte Ayrton die Yelle kon aanspelen maar opnieuw kon de doelman pakken.
Een voetbalwet zegt dat, als je zelf niet kan scoren uit verschillende mogelijkheden, je dan meestal het deksel op de neus krijgt.
Zarren kon dus even later rustig langs onze standbeelden wandelen en hun eerste kans verzilveren. 1-0 volledig tegen het spelbeeld in.
Een vlam van Yelle werd door de keeper in hoekschop geduwd en ook de daarop volgende kans werd door Mike gemist.
Zarren stak dan nog maar eens het veld over en kon rustig door het centrum wandelen om hun tweede kans in een doelpunt om te zetten. 2-0
Yentl mikte even later opnieuw op de keeper (ofwel was die jongen ongeveer zeven meter breed, ofwel moeten we toch meer naar de hoeken mikken). Andres deed even later hetzelfde maar de rebound, die wel naar de hoek gemikt was, werd door een speler van de lijn gewerkt. Er zat wel altijd een lichaamsdeel uit Zarren tussen onze doelpogingen.
We gingen dus rusten met een 2-0 achterstand hoewel we zeker 4 tot 5 zeer grote kansen hadden gehad.
Ook in de tweede helft waren we zeer attent voor de tegenstander. Een verre uittrap van de thuisdoelman werd door iedereen gemist en cadeau nummer 3 was een feit. 3-0
Even later kon Yelle vanuit een scherpe hoek tegenscoren. 3-1
Waren we nu vertrokken?
Jammer genoeg niet want we hadden nog wat geschenken in de aanbieding. Je vraagt je af hoe je iedere bal kunt missen bij een aanval van Zarren maar toch leek dat aardig te lukken. 4-1
We probeerden nog wat terug te doen maar Kevin kwam net te laat en Mike schoot naast.
Een pegel van Andres werd in hoekschop gewerkt die door Timo op de keeper werd gekopt.
Zarren kwam nog eens over en...inderdaad 5-1.
Sommige "dragende" spelers sjokten ondertussen rustig over het veld met het enthousiasme van een kalkoen die weet dat Kerstmis nadert. Als je niet wil voetballen jongens, blijf dan gewoon lekker onder de wol liggen en blaas in de kleedkamer dan vooral niet zo hoog van de toren.
Terug naar de wedstrijd. Yentl kwam alleen voor doel maar besloot slap op de keeper.
Axel speelde Yelle aan die, nu toch even alert, Yentl bediende en eindelijk konden we nog eens scoren. 5-2
Kevin stak de bal nog eens goed naar Mike maar die duwde de bal te ver en de kans was weg.
5-2 was dus de einduitslag in een wedstrijd die wij perfect hadden kunnen winnen. Sommige jongens gaan zich toch moeten in vraag stellen en eens rustig nadenken of ze nog zin hebben om te voetballen. Bij sommigen zijn de armspieren op het einde van de wedstrijd vermoeider dan de beenspieren. Het helpt echter niet om je armen in de lucht te steken. Wat je wel zou kunnen doen, als je toch die armen wil gebruiken, is je mouwen oprollen en een meter extra lopen. Jammer genoeg is bij sommigen echter de veelkleurigheid van hun schoenen omgekeerd evenredig aan de inzet.
Hopelijk begint de omwenteling maandag en wordt er onder Bart ernstig en gedreven getraind.
Nog even dit : donderdag aanstaande wordt Dempsey geopereerd in het Serruysziekenhuis. We wensen hem met de volledige U17 een spoedig herstel toe.
Tof dat je ook altijd komt supporteren Dempsey!
Aanwezig : Gianni, Robin(niet gespeeld), Timo, Alessandro, Kevin, Mike, Yentl, Ayrton, Yelle, Andres, Geza en Axel en Joshua van U15.
