Post by glm on Nov 26, 2012 12:50:40 GMT 1
Dit weekend trokken we (alweer vroeg in de morgen) richting de Westhoek, meer bepaald Diksmuide. Om 8.15u was het namelijk al verzamelen geblazen op de parking van SKS om er om 9.15u de wedstrijd aan te vatten.
In de beginfase waren beide ploegen aan elkaar gewaagd en was het een raadsel welke ploeg eerst zou scoren. Terwijl Jelle (ook Sybren, Milo en Milan Vereecke hebben het doel van SKS verdedigd) stand hield in doel bracht Sybren (diep weggestopt in zijn muts net zoals zijn maatjes Milo en de beide Milan’s) SKS op voorsprong en was het raadsel daarmee meteen ook opgelost. Diksmuide kon echter vlug tegenscoren en bijgevolg stonden de bordjes weer gelijk.
Het was alsof de spelertjes onderling met elkaar hadden afgesproken want telkens een ploeg scoorde maakte niet veel later de andere ploeg ook een doelpunt. Dit was toch het geval tot een 3-3 stand.
Toen vond Diksmuide het welletjes en duwden ze op het gaspedaal: van 3-3 naar een 5-3 ruststand.
Ook na de pauze was Diksmuide in eerste instantie niet van plan om gas terug te nemen. Beetje bij beetje bouwden ze hun voorsprong verder uit en bij onze jongens zakte de moed altijd maar verder in hun (voetbal)schoenen. De tussenstand halverwege de 2de helft oogde dan ook niet echt positief voor SKS: 8-3.
Toen vonden onze jongens het welletjes. Ze begonnen aan een remonte om u tegen te zeggen: 8-3 werd 8-4, 8-5,... ze kwamen terug tot 8-7! Diksmuide was helemaal van slag en werd op hun eigen helft gedrukt door een sterk SKS.
De meegereisde papa’s en mama’s voelden dat er nog meer in zat en schreeuwden hun jonge leeuwen vooruit. Een stunt was in de maak! Maar waar heel SKS geen rekening meer mee hield gebeurde toch: Diksmuide kon helemaal op het einde toch nog tegenprikken en zo de eindcijfers vastleggen: 9-7.
Ondanks de nederlaag mogen onze jongens (Ward, Jelle, Sybren, Simon, Milan Naessens, Milan Vereecke en Milo) trots zijn op hun inzet en doorzettingsvermogen. Bij een 8-3 tussenstand dacht namelijk niemand meer dat het nog zo’n spannende match zou worden.
Trainer Stefaan
In de beginfase waren beide ploegen aan elkaar gewaagd en was het een raadsel welke ploeg eerst zou scoren. Terwijl Jelle (ook Sybren, Milo en Milan Vereecke hebben het doel van SKS verdedigd) stand hield in doel bracht Sybren (diep weggestopt in zijn muts net zoals zijn maatjes Milo en de beide Milan’s) SKS op voorsprong en was het raadsel daarmee meteen ook opgelost. Diksmuide kon echter vlug tegenscoren en bijgevolg stonden de bordjes weer gelijk.
Het was alsof de spelertjes onderling met elkaar hadden afgesproken want telkens een ploeg scoorde maakte niet veel later de andere ploeg ook een doelpunt. Dit was toch het geval tot een 3-3 stand.
Toen vond Diksmuide het welletjes en duwden ze op het gaspedaal: van 3-3 naar een 5-3 ruststand.
Ook na de pauze was Diksmuide in eerste instantie niet van plan om gas terug te nemen. Beetje bij beetje bouwden ze hun voorsprong verder uit en bij onze jongens zakte de moed altijd maar verder in hun (voetbal)schoenen. De tussenstand halverwege de 2de helft oogde dan ook niet echt positief voor SKS: 8-3.
Toen vonden onze jongens het welletjes. Ze begonnen aan een remonte om u tegen te zeggen: 8-3 werd 8-4, 8-5,... ze kwamen terug tot 8-7! Diksmuide was helemaal van slag en werd op hun eigen helft gedrukt door een sterk SKS.
De meegereisde papa’s en mama’s voelden dat er nog meer in zat en schreeuwden hun jonge leeuwen vooruit. Een stunt was in de maak! Maar waar heel SKS geen rekening meer mee hield gebeurde toch: Diksmuide kon helemaal op het einde toch nog tegenprikken en zo de eindcijfers vastleggen: 9-7.
Ondanks de nederlaag mogen onze jongens (Ward, Jelle, Sybren, Simon, Milan Naessens, Milan Vereecke en Milo) trots zijn op hun inzet en doorzettingsvermogen. Bij een 8-3 tussenstand dacht namelijk niemand meer dat het nog zo’n spannende match zou worden.
Trainer Stefaan