Post by andy on Nov 20, 2012 0:45:20 GMT 1
Vandaag stond de uitwedstrijd tegen Leke-Vladslo op het programma.
De fusieclub hangt ergens onderaan te bengelen met een achttal punten en moet voor SKS een hapklare brok worden.
Peter kon beschikken over de volgende spelersgroep: Lode, Dieter, Thibaud, Jordy, Perre, Batti, Anthony, Dennie, Pieter D, Mike en Cobbie. Aan de kant begonnen Dave, Jef, Gianni en Melis.
Batti was gelegenheidskapitein bij afwezigheid van captain Peu.
Bij de thuisploeg speelt een oude bekende voor Snaaskerke, namelijk Dominique Coopman die enkele seizoenen geleden eventjes de groen-zwarte kleuren verdedigde.
De eerste helft ging van start en al snel werd duidelijk dat het zeer moeilijk voetballen ging worden op de akker van Leke. Het had de avond ervoor behoorlijk hard geregend waardoor het veld er bijzonder zwaar bijlag.
Het voetbal van Snaaskerke werd de voorbije weken geroemd door het goede voetbal van vanachteren uit. Maar vandaag ging het er in dat compartiment erg flauw aan toe. Het uitvoetballen trok absoluut nergens naar, en de spitsen van de thuisploeg gaven al enkele keren een stevige verwittiging dat we best ophielden met klungelen of dat ze keihard zouden toeslaan. Leke-Vladslo had het eerste kwartier veldoverwicht en wat zo typisch is, is dat sommige spelers die zich dan extra goed voelen vaak hun positie verwaarlozen en zo werden ze koud gepakt op een counter van Snaaskerke. De bal kwam bij linksbuiten Pieter D. terecht die met een mooie kapbeweging zijn man buitenspel zette en door het inschuiven van de centrale verdediger moest Pieter enkel nog de naar binnen knijpende linksachter uitkappen en beheerst binnenleggen. Mooi doelpunt en 0-1.
Maar toen begonnen de “comedy capes”… Het defensieve geklungel achteraan betekende de 2-1.
En niet alleen de verdediging zag er slap uit, ook het middenveld stelde teleur. Cobbie was telkens aanspeelbaar maar werd nooit aangespeeld en Mike moest minimum twee keer hebben gescoord maar faalde in zijn afwerking omdat hij de doelman telkens door de benen wou spelen in plaats van de bal naast hem te leggen. Nu moet je weten dat de 160 kg wegende doelman zijn enkels even breed zijn dan de billen van Mike, dus de kans dat die bal door zo’n kleine ruimte door kan is bijzonder klein.
Rusten nu. Dave, Melis en Jef kwamen in de ploeg hopende het tij te keren.
Snaaskerke kwam met een heel ander gedaante uit de kleedkamer. En al heel snel kwamen de bezoekers weer op gelijke hoogte. Mike speelde goed in op Melis die met zijn rug naar doel ter hoogte van het penaltypunt stond. Die kon de bal lang genoeg bijhouden om terug op Dennie te spelen. Dennie vond geen gaatje om te schieten en legde keurig af naar Mike die nu wel naast de doelman besloot. 2-2.
Snaaskerke bleef nog even degelijk voetballen en bij het terug inbrengen van Cobbie kwamen de groen-zwarten weer op voorsprong. Melis haakte af om de bal op te eisen en legde in een tijd terug op Jef die eveneens in een tijd Cobbie op zijn rechterflank aanspeelde door de bal over de verdediging te spelen. Cobbie alleen op doel en mooi overhoeks binnengeschoten. 2-3.
Vanaf dan ging Snaaskerke op zijn lauweren rusten en van het goede voetbal dat ze de eerste twintig minuten van de tweede brachten was plots niets meer te merken. Het centrale trio werd niet meer aangespeeld, laat staan de diepe spits.
En natuurlijk gebeurde het onvermijdelijke. Net voor affluiten lukte de thuisploeg alsnog de gelijkmaker en snoepte zo twee dure punten af van het voor de titel strijdende SK Snaaskerke.
Toch zat de overwinning er nog in want Mike liep zijn flank af en had maar af te leggen voor doel op Cobbie, die er moederziel alleen stond. Maar Mike koos onbegrijpelijk om Gianni aan te spelen maar omdat hij de bal niet goed aangespeeld kreeg was de kans verkeken, samen met de overwinning.
Matig jongens! Volgende week moet het beter tegen Aartrijke.
We onthouden dat:
• Snaaskerke ronduit zwak was en tegen een even zwak Leke-Vladslo nooit aanspraak kon maken op de zege.
• Dieter zijn zitje op de bank en de winstpremie van het A-team door zijn neus geboord zag door de zwakke prestatie.
• Mike de held van de dag kon zijn maar door de vele missers de antiheld was.
• Lode ons recht gehouden heeft of we hadden met een nederlaag te maken.
• … er verder niet veel te onthouden valt en dat dit debacle best snel vergeten wordt…
De statistieken:
Doelpuntenmakers:
1. 5 doelpunten: Melis
2. 3 doelpunten: Dennie, Cobbie en Jasper
3. 2 doelpunten: Dave en Mike
4. 1 doelpunt: Jef, Thibaud, Anthony, Pieter D. en Peu
Assists:
1. 4 assists: Melis en Peu
2. 2 assists: Mike en Dennie
3. 1 assist: Joshua, Cobbie, Perre, Jasper, Jef en Pieter D.
Volgende week staat de thuiswedstrijd tegen Aartrijke op het programma en daar hebben we iets recht te zetten. Dus alle supporters trouw op post op zondagmorgen 28 oktober om 9.15 uur!!!
De fusieclub hangt ergens onderaan te bengelen met een achttal punten en moet voor SKS een hapklare brok worden.
Peter kon beschikken over de volgende spelersgroep: Lode, Dieter, Thibaud, Jordy, Perre, Batti, Anthony, Dennie, Pieter D, Mike en Cobbie. Aan de kant begonnen Dave, Jef, Gianni en Melis.
Batti was gelegenheidskapitein bij afwezigheid van captain Peu.
Bij de thuisploeg speelt een oude bekende voor Snaaskerke, namelijk Dominique Coopman die enkele seizoenen geleden eventjes de groen-zwarte kleuren verdedigde.
De eerste helft ging van start en al snel werd duidelijk dat het zeer moeilijk voetballen ging worden op de akker van Leke. Het had de avond ervoor behoorlijk hard geregend waardoor het veld er bijzonder zwaar bijlag.
Het voetbal van Snaaskerke werd de voorbije weken geroemd door het goede voetbal van vanachteren uit. Maar vandaag ging het er in dat compartiment erg flauw aan toe. Het uitvoetballen trok absoluut nergens naar, en de spitsen van de thuisploeg gaven al enkele keren een stevige verwittiging dat we best ophielden met klungelen of dat ze keihard zouden toeslaan. Leke-Vladslo had het eerste kwartier veldoverwicht en wat zo typisch is, is dat sommige spelers die zich dan extra goed voelen vaak hun positie verwaarlozen en zo werden ze koud gepakt op een counter van Snaaskerke. De bal kwam bij linksbuiten Pieter D. terecht die met een mooie kapbeweging zijn man buitenspel zette en door het inschuiven van de centrale verdediger moest Pieter enkel nog de naar binnen knijpende linksachter uitkappen en beheerst binnenleggen. Mooi doelpunt en 0-1.
Maar toen begonnen de “comedy capes”… Het defensieve geklungel achteraan betekende de 2-1.
En niet alleen de verdediging zag er slap uit, ook het middenveld stelde teleur. Cobbie was telkens aanspeelbaar maar werd nooit aangespeeld en Mike moest minimum twee keer hebben gescoord maar faalde in zijn afwerking omdat hij de doelman telkens door de benen wou spelen in plaats van de bal naast hem te leggen. Nu moet je weten dat de 160 kg wegende doelman zijn enkels even breed zijn dan de billen van Mike, dus de kans dat die bal door zo’n kleine ruimte door kan is bijzonder klein.
Rusten nu. Dave, Melis en Jef kwamen in de ploeg hopende het tij te keren.
Snaaskerke kwam met een heel ander gedaante uit de kleedkamer. En al heel snel kwamen de bezoekers weer op gelijke hoogte. Mike speelde goed in op Melis die met zijn rug naar doel ter hoogte van het penaltypunt stond. Die kon de bal lang genoeg bijhouden om terug op Dennie te spelen. Dennie vond geen gaatje om te schieten en legde keurig af naar Mike die nu wel naast de doelman besloot. 2-2.
Snaaskerke bleef nog even degelijk voetballen en bij het terug inbrengen van Cobbie kwamen de groen-zwarten weer op voorsprong. Melis haakte af om de bal op te eisen en legde in een tijd terug op Jef die eveneens in een tijd Cobbie op zijn rechterflank aanspeelde door de bal over de verdediging te spelen. Cobbie alleen op doel en mooi overhoeks binnengeschoten. 2-3.
Vanaf dan ging Snaaskerke op zijn lauweren rusten en van het goede voetbal dat ze de eerste twintig minuten van de tweede brachten was plots niets meer te merken. Het centrale trio werd niet meer aangespeeld, laat staan de diepe spits.
En natuurlijk gebeurde het onvermijdelijke. Net voor affluiten lukte de thuisploeg alsnog de gelijkmaker en snoepte zo twee dure punten af van het voor de titel strijdende SK Snaaskerke.
Toch zat de overwinning er nog in want Mike liep zijn flank af en had maar af te leggen voor doel op Cobbie, die er moederziel alleen stond. Maar Mike koos onbegrijpelijk om Gianni aan te spelen maar omdat hij de bal niet goed aangespeeld kreeg was de kans verkeken, samen met de overwinning.
Matig jongens! Volgende week moet het beter tegen Aartrijke.
We onthouden dat:
• Snaaskerke ronduit zwak was en tegen een even zwak Leke-Vladslo nooit aanspraak kon maken op de zege.
• Dieter zijn zitje op de bank en de winstpremie van het A-team door zijn neus geboord zag door de zwakke prestatie.
• Mike de held van de dag kon zijn maar door de vele missers de antiheld was.
• Lode ons recht gehouden heeft of we hadden met een nederlaag te maken.
• … er verder niet veel te onthouden valt en dat dit debacle best snel vergeten wordt…
De statistieken:
Doelpuntenmakers:
1. 5 doelpunten: Melis
2. 3 doelpunten: Dennie, Cobbie en Jasper
3. 2 doelpunten: Dave en Mike
4. 1 doelpunt: Jef, Thibaud, Anthony, Pieter D. en Peu
Assists:
1. 4 assists: Melis en Peu
2. 2 assists: Mike en Dennie
3. 1 assist: Joshua, Cobbie, Perre, Jasper, Jef en Pieter D.
Volgende week staat de thuiswedstrijd tegen Aartrijke op het programma en daar hebben we iets recht te zetten. Dus alle supporters trouw op post op zondagmorgen 28 oktober om 9.15 uur!!!